De ogen Van Opa

Een gedichtencyclus door Francesca Birlogeanu

kerselaar

zoemende zomeravonden

opa’s vuist is een venusvliegenvanger

elektrische tennisrackets

frituren dunne muggenlichamen

tot knetterende vleugeltjes en krakende pootjes

in de schemering krijsen de krekels

ik slaap nooit want het bed is te groot

het raam staat open en de aliens

kunnen zomaar binnenglippen

de hond is te oud om te blaffen

bijten doet hij alleen in mollige kindervingers

opa heeft een glaucoom, ik ook

in de moestuin hangen schaduwen aan de bomen

zoals rijpe kersen die op het punt staan te rotten

ik ben bang van alles wat ik niet kan zien

in opa’s vuist passen ook aliens, althans

dat beweert hij

in mijn glaucoomoog stroomt oma’s shampoo

geparfumeerde blinde kinderen zijn een

makkelijkere prooi, zeg ik

opa opent zijn vuist niet

maar hij doet ‘s nachts de ramen toe

en als mijn broer naast me ligt

is het bed kleiner

de krekels een beetje stiller

in de moestuin groeit een kerselaar

astigmatisme

als je je glazen ogen te hoog gooit landen ze op het dak

besmeurd met modder langs de voetbal van de buurjongen

zegt opa

ben je blind als een pasgeboren muis ligt de pasgekozen bril

thuis in het brillendoosje met een brillendekentje

dan schaak je blind, nu je glazen ogen in de dakgoot liggen

en opa’s rug te krom om op de ladder te kruipen

je hebt de ogen van opa, zegt opa, verloor ze in een schaakpartij

opa was altijd slimmer, hij slachtte je paarden af, jij dacht

dat het koeien waren, als je over tegels stapt beweeg je nog steeds

in de vorm van een L

dame naar E5, echte dametjes dragen wit zegt opa en worden in de val gelokt door opa

de pion wint de vlaggenrace, zie je wel, kijk, pion wordt dame, opa is koning

weet je hoe het voelt om op dertien naar de grond toe te groeien de rug

zo krom als opa de jampotglazen niet zoet de wereld steeds onscherper

tot je je snijdt aan de glazigheid van je eigen blik tot je besluit weer

een kind te zijn en met je pijn te gaan knikkeren tot die glazen ogen

dan op het dak belanden en opa triomfantelijk zegt: zie je wel?

Het eerste deel van deze cyclus 'Kerselaar' verscheen eerder in het Seizoenszine van Hard Hoofd.