Voor de vrouw

door Anna Borodikhina

Dit is voor de vrouw

Die de was niet aanraakt,

Omdat ze de aanranding van zich moet wassen

En toch de vuile was niet buiten hangt

Dit is voor de vrouw

Die graag de lakens deelt, en toch de lakens uitdeelt

Voor de vrouw die de plooien niet gladstrijkt, maar enkel streelt

Dit is voor de vrouw

Die op haar werk niet aan de top kan geraken,

Maar toch blijft ze op en top,

Want ze weet dat haar werk nooit stopt

De vrouw, die haar eigen rots is in de branding,

Toch niet gauw aangebrand is

En altijd iemand uit de brand helpt

Dit is voor de vrouw,

Die alleen staat

Die weet dat ze bestaat,

Die weet waar ze voor staat,

En altijd achter iemand staat

De vrouw die alleenstaand is,

De vrouw die er alleen voor staat en toch verdergaat,

Want ze is haar eigen baas

Dit is voor de vrouw,

Die haar geschiedenis meedraagt in haar genen,

Want haar geschiedenis werd nooit opgeschreven

Dus zit het nu constant op haar geweten,

Dat ze beter moet, dat ze beter moet, dat ze beter moet

Ook al heeft ze zich al zo vaak bewezen

En nu achtervolgt het haar als een schaduw door haar leven en

Moest ze in de schaduw leven

Maar in de schimmen ziet ze hoe ze alles heeft gegeven

Hoe ze alles heeft gegeven

Hoe ze alles uit haar handen nemen en

Hoe ze toch blijft geven

De vrouw, die alles op haar neemt, alle taken overneemt

Alle lasten op zich heeft en

Soms zelfs zichzelf vergeet

Dit is voor elke man

Die snapt dat ze carrière boven kinderen kiest

Voor elke vrouw die het geld verkiest dat ze zelf verdient

Voor elke man die niet denkt in stereotypen en

Die snapt dat wat vrouwen dragen ze zelf kiezen

En die niet denkt dat ongeschoren vrouwenoksels vies zijn

Want zij draagt

De aarde

Meer dan negen maanden

Zonder het zich af te vragen

Net als moeder aarde

Onze oermoeder die adem onder onze voeten heeft geblazen

Zij is zwanger

Van de wereld

Zij is gevangen

In de wereld

Zij is

Mother nature

trapped in a man’s world